TADŽ MAHAL: DESET ČINJENICA O VRHUNSKOM OSTVARENJU MOGULSKE ARHITEKTURE

Tadž Mahal je najprepoznatljiviji arhitektonski simbol Indije koji lokalno stanovništvo zove Srce Indije, a u svetu je osim po lepoti poznat i po romantičnoj priči o ljubavnom spomeniku. Privlači više miliona turista godišnje, a u nastavku pročitajte zanimljivosti vezane za ovo vrhunsko ostvarenje mogulske arhitekture, koje je 1983. godine svrstano na spisak svetske baštine Uneska.

1. Tadž Mahal je prema naređenju Šaha Džahana, mogulskog cara Indije od 1627. do 1658. godine, izgrađen za njegovu omiljenu ženu, Ardžumand Bano Begum, poznatiju kao Mumtaz Mahal. Ona je nakon rođenja četrnaestog deteta umrla 1631. godine, a neposredno pred smrt, zamolila je Džahana da joj izgradi mauzolej kakav svet do tada nije video.

2. Muslimanska tradicija zabranjuje ukrašavanje grobova, pa su tela Džahana i Mumtaz položena u relativno običnu komoru koja se nalazi ispod sobe s kenotafima. Sahranjeni su na dijagonali sever-jug, s glavama okrenutim ka zapadu.

3. Džahanov kenotaf je na zapadnoj strani i jedini je asimetrični element u celom kompleksu.

4. Između četiri velika tornja visoka preko 40 metara, koja služe kao tradicionalni element džamije, postoji omanji razmak, kako u slučaju rušenja materijal ne bi oštetio glavne zgrade.

5. Više od 22.000 radnika radilo je 17 godina na izgradnji ovog spomenika, dok je preko hiljadu slonova korišćeno za transport građevinskog materijala.


6. Amanat Kan iz Širaza bio je glavni kaliograf, a njegovo ime je zapisano na ulazu Tadž Mahala.

7. Kada su Britanci preuzeli kontrolu nad Indijom, oblikovali su vrt prema engleskim stilovima londonskih travnjaka.

8. Jedna od najpoznatijih legendi kaže da je Šah Džahan planirao gradnju vlastitog mauzoleja od crnog mermera simetričan Tadž Mahalu s druge strane obale reke Jamune. Ova priča se vezuje za beleške Žana Batista Taverniera, evropskog putnika koji je posetio Agru davne 1665. godine.

9. Pristup automobilima zabranjen je u krugu od nekoliko stotina metara od Tadž Mahala.

10. Šah Džahan se razboleo 1658. godine, što je njegov sin Aurangzeb iskoristio kako bi preuzeo vlast i zatočio oca u tvrđavi u Agri. Tu je i umro 1666. godine.